θυμωτάρης

θυμωτάρης, ὁ, θηλ. θυμωταριά (Μ)

ευέξαπτος («γυναίκα θυμωταριά»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θυμώνω, με επίδραση τών επιθ. σε -τάρης, πρβλ. διαβα-τάρης, πεισμα-τάρης].